Bye Bye Shanghai

1 uur in de ochtend op een hotelkamer in Hangzou: het ideale moment om jullie te informeren wat we de afgelopen 2 dagen hebben uitgespookt.

Dinsdag stond het bedrijfsbezoek van Philips’ R&D centrum in Shanghai op het programma. Dus wij, hopsa, met de metro richting hun bedrijfspark. Ondertussen had Nick z’n eigen versie van de fameuze “Groep T vlag” gemaakt (zie foto’s van vorige jaren) met een Angry Birds Shanghai wapperding.

Het bedrijfsbezoek op zich was wel oké maar ook niet zo heel erg boeiend. Grote groepen zijn ze daar duidelijk niet gewoon bij een rondleiding. Wel tof om eens te horen hoe mensen uit Nederland en Polen China ervaren wonend in Shanghai.

Daarna was het opnieuw de metro op, halucinant trouwens om die te nemen tijdens het spitsuur. De stroom mensen die daar door loopt is ondenkbaar in België. Het verbaasd mij dat ze nog geen “duw de mensen in de wagon” werknemers hebben zoals in Japan. De overheid doet hier anders wel flink zijn best om iedereen een job te geven (vb: bij de X-ray scanner bij de metro staat al gemakkelijk 4 man, cfr “bij de gemeente”, stratenvegers overal waar je maar kijkt, politiemensen, noem maar op, …).

Op de middag nog even geld gaan wisselen en eten in een ietwat fancy restaurant waar we, uiteraard, opnieuw dé attractie waren van de vele Chinezen die hun middagmaal aan het verorberen waren. Al een geluk dat we met met ons vijf nog genoeg yuan bijhadden want de Visa van Dieter had er geen zin in.

Buikske vol ging het dan richting het Belgische Consulaat (niet te verwarren met de ambassade) waar de flesjes Stella al wijselijk koud op ons stonden te wachten. Volgens de consul hadden we het mooie weer meegebracht want vrijdag was het hier nog aan het regenen (het is hier nu elke dag bijna 20 graden en veel zon). Interessant om weten is dat ze hier ferm hun best doen vor de Belgische community en zelfs stages, huisvesting en Chinese les kunnen regelen voor Belgische studenten. Verder liep er ook nog een Koning Albert look-a-like rond ^^

Na de frisse pint, het chilluurtje in de tuin van het consulaat en eten in de Master Kong Noodle waren we “vrij” om te doen wat we wilden. Hong, onze Chineze student guide, had ons die ochtend ook al gevraagd of we zin hadden in een spelletje Lasertag (of Lasershooting, al naar gelang je How i met your mother volgt). Voor een luttele 70 yuan (nog geen 10 euro!) hebben we 4 spelletjes gespeeld van elk 15 minuten. Zoals “Den Bienst” ons altijd vertelt was ook hier de elektronica in de geweren en de sensoren niet altijd betrouwbaar (mensen die niet konden doodgaan, geweren die begonnen flippen, …) maar uiteindelijk was het heel plezant om in team te spelen (note: kamikaze met een paar man is tof!).

Om de dag af te sluiten en de nacht in te luiden zijn de meeste onder ons (samen met een EM groep) de plaatstelijke sjieke club gaan bezoeken. Ruby’s club, voor 60 yuan de hele avond gratis drank, was een plaats waarbij het equivalent in België waarschijnlijk het tienvoud zou moeten worden voor betaald.

Na een korte nacht was het plots al woensdag middag en zijn Dieter, Jef, Roel en ik naar de lokale fotowinkelmarktcentrumplaats geweest. Duidelijk is wel dat de prijzen van authentieke spullen ongeveer dezelfde prijs hebben als bij ons. Maar toch hebben Dieter en Roel een deal kunnen krijgen en elk en nieuwe lens gekocht (heb ik al verteld dat we al zeker aan een vijfduizendtal foto’s zitten op dit moment?).

Nog even eten in de Chinese versie van de Kentuky Fried Chicken (KFC) en dan was het wachten tot de (Bio)chemie groep aankwam bij ons hotel. Dan werd er gewisseld, zij checkten in en wij vertrokken met hun bus naar Hangzou. Een goeie 2 uur met een uurtje slaap bij en we reden de oprit van de universiteit op.

Voila, nu ben je terug up to date. De twitter is een beetje gefaald met dat dat dus blijkbaar geblokkeerd is. Foto’s zullen waarschijnlijk nog wel eens online gezwierd worden op een fotoalbum account, maar da’s voor een andere keer.

Tot de volgende!
Devon & Dieter