Ladies and gentlemen… we’ve got him: de eerste gewonde. Gelukkig nix erg, schaafwonde aan de voet maar Jef (beter bekend als Shanghai Jef, Jozef, niet den Berghmans, …) had er precies niet al te veel last van.

Jaja, fietsen op de muur van Xi’An is niet zonder risico’s. Met gehuurde fietsen hebben we een goeie 17 kilometer gereden, een schoon toerke zoals ze zeggen. We hadden het weer wel niet helemaal mee op maandag, beetje aan het motregenen. Het was wel geen regen zoals in België maar eerder een combinatie van smog, vervuiling en waterdruppeltjes wat resulteerde in een smurrie van bruine druppels.

In de namiddag was het tijd voor het Terracotta leger, waar we een aantal opgraafplaatsen (of ‘pits’) bezocht hebben. Bijzonder mooie beelden, het detail was verbazingwekkend, tot de vingernagels toe.

Dinsdag was het dan tijd voor de bergen van Huashuan. Volgens de GPS zijn we begonnen aan de beklimming op een goeie 400 meter hoogte, toen we een aantal uur en veel, VEEL trappen later aan de top aankwamen stond er 1580 te lezen. Een dikke kilometer de hoogte in dus. We zijn dan met de kabellift terug naar beneden ‘gegleden’ in een vijftal minuten.

In de avond zijn Jef, Dieter en ik nog wat nachtfoto’s gaan maken (altijd handig met statief) terwijl voorbij wandelende Chinezen vreemd aan het kijken waren.

Dag Chinabloglezers!

1u in de ochtend, na Despicable Me gezien te hebben op een fancy flatscreen TV in onze kamer met 7 man even nog een updatetje.

Van Hanghzou met de slaap/nachttrein naar Xi’an, toch eens iets anders. Dankzij onze zalige Chinese student Guide Hong hebben we toch nog een paar uurtjes nachtrust gehad (blijkbaar was er een fout gebeurd bij de boeking en was het origineel dus een gewone ‘zit’trein). Erg veel luxe was er niet, maar da’s ook niet nodig. De WC daarentegen wsa wel grappig, gewoon een gat in de wagon richting rails. Ondenkbaar in België maar hier dus blijkbaar de gewoonte (je mocht wel niet naar het toilet wanneer we in een station stonden, gelukkig maar!).

Na wat lightpainten in het donker, slaap, geroezemoes en gewoel kwamen we uiteindelijk aan in Xi’an na een 15tal uur. Direct de bus op richting hotel waar onze kamers nog moesten opgeruimd worden. Dan maar gedoucht en de koffers op kamers gezet die wel al proper waren. Ondertussen naar Xiro Lui Soup Dumpling restaurant geweest waar we -uiteraard- dumplings gegeten hebben met nog vanalles.

Daarna was het richting ‘The Two Towers’ aka de Bell Tower en de Drum Tower. Niet echt veel interessants om over te vertellen buiten dat er in de Drum Tower een performance was door een aantal mensen met drums (no shit Sherlock). Ook kwamen we nog een hoopje Australische studenten tegen die ook China aan het bezoeken waren.

Nadat we beide torens bezocht hadden waren we vrij tot aan het avondeten. Het ideale moment om een China Mobile prepaid herlaadkaartje te gaan zoeken voor Dieter. Je moet wel weten dat GSM in China seriously messed up is. Ookal is China een en hetzelfde land, ze werken hier per provincie of regio, iets in die aard. Je kunt een Shanghai nummer hebben, eentje van Beijing, … en herladen is dus vrij tricky. Dieter heeft dus blijkbaar een Beijing nummer en een herlaadkaart voor zo’n nummer kan je hier dus niet krijgen in normale shops.

Wat doe je dan? Random Chinezen aanspreken op de straat, na een hoop die ons genegeerd hebben stootten we op een student die bereid was om ons te helpen. Na wat rondgehol, gewacht, uitbeeldwerk en een uur later had Dieter eindelijk z’n kaartje. Al die tijd is onze student Chinees bij ons gebleven en heeft ons zelfs terug naar de Bell Tower gebracht.. Best. Chinese. Ever.? Na de mandatory foto heeft die dus ook weer wat karma en bragging rights verdiend vandaag.

Er was gekozen om het avondeten in de moslimwijk door te laten gaan. ‘k Zou zeggen, heel goeie keuze! De hoeveelheid eten was misschien wat aan de lage kant maar superlekker. In elke tafel zat een “stoofkom” waar je dan zelf eten kon op gaan bakken, kruiden op gooien en verdelen onder je tafelgenoten.

Wanneer iedereen voldaan was namen we de bus terug naar ons hotel waar we de dag afsloten met waarmee ik deze blogentry begon, film!

Morgen biketrip op de stadsmuren van Xi’an en een bezoekje aan het Terracotta leger, dat zal wel iets anders zijn dan de tentoonstelling die een tijd geleden liep in het Belgische Limburg.

Groetjes!
Devon