Aug 08

Solarweekend Festival 2011

‘t Is eens wat anders dan een camping verzorgen in België…

Snel een recap van de afgelopen dagen in het Nederlandse Roermond. Ook al is het maar juist over de grens het contrast in mentaliteit is groot. Om te beginnen bij het begin, het opvullen van de camping bijvoorbeeld. Het ons zo bekende opvulsysteem met het lint blijkt dus niét te werken bij onze noorderburen. Ze snapten er niets van, zelfs na een half uur uitleggen wat de bedoeling was. Het is welgeteld twintig meter goedgelopen, daarna begon een flauwe plezante af te tellen en braken ze om de vijf minuten door het touw (zelf met backup touw waren ze niet te houden!). Gelukkig konden alle bezoekers op het terrein, er is maar een helf van de backupzone gebruikt moeten worden.

Verder zijn Nederlanders een pak vriendelijker als ze vragen hebben! Bij het buurthuisje zijn een heel pak plezante gesprekken geweest, van iemand die fake VIP bandjes uitdeelde tot mensen die gewoon ons gezelschap kwamen houden uit medelijden. Maar dan zijn er uiteraard ook de keikoppen die je voor geen meter uit de brandgangen krijgt zodra ze hun tent daar hebben opgezet.

Het merendeel zijn ook brave mannekes, amper één tent op onze zone in de fik gestoken geweest, op een andere zone helemaal geen! Buiten zondagavond zijn er amper incidenten geweest, kortom zeker iets anders dan een Tomorrowland bijvoorbeeld.

Thuisgekomen met een Holland-overdose kijk ik alvast uit naar het volgende campingavontuur!

Jul 26

Tomorrowland’s Dreamville 2011

Tomorrowland, het grootste dance festival in België, is op een paar jaar gegroeid van een klein evenement tot een festival dat (bijna) mee kan met Werchter of Pukkelpop qua aantal mensen. Dit jaar waren er een slordige dertigduizend mensen op de Tomorrowland camping Dreamville.

De organisatie had er veel aan gedaan om Dreamville dat tikkeltje meer te geven dan een andere festivalcamping. Zoals altijd onthouden mensen eerder de slechte dingen dan de goeie en daarom even een recap van wat er allemaal gebeurd is dit jaar.

De Festicrew was er al van woensdag avond voor de briefing en rondleiding op de camping. Donderdagochtend gingen we dan rond 10u van start met het toelaten van de campinggasten en het opvullen van de zones wat in totaal toch tot middernacht geduurd heeft (zo’n hoop mensen leg je niet zomaar ff te slapen).

Er was dit jaar ook een regeling dat groepen vanaf dertig man mits een euro extra betalen een premium service kregen waarbij ze gegarandeerd werden plaats te hebben om bij elkaar te liggen. Wat er hier misgelopen is weet ik niet maar uiteindelijk kwam het er op neer dat hun enige ‘voordeel’ was dat ze naar de ‘opvullijn’ gebracht werden en daar een beetje voorrang kregen op de andere mensen die stonden te wachten.

Ook nu speelde het weer ons parten, donderdag en vrijdag werden geplaagd door (stort)regenbuien met de nodige irritatie en modderpoelen. Blijkbaar had niet iedereen de weersvoorspellingen bekeken want verschillende mensen bleken geen laarzen bij te hebben.

Wat nieuw was dit jaar waren de Festihutjes. Elke zone had toch zo’n goeie vijfduizend man liggen die toch vaak nog een heleboel vragen hadden. De hutjes of buurthuisjes dienden als wegwijzer en informatiepunt. Ook handig om afwisselend eens te kunnen zitten bij een shift van zeven uur of meer.

Na al een hele hoop verhalen gehoord te hebben van voorgaande edities van Tomorrowland had ik mij voorbereid op een hele hoop incidenten. Op onze zone lagen blijkbaar heel brave mensen want er is niets spectaculair gebeurd. De laatste dag wel verschillende brandjes moeten blussen, vooral achtergelaten tenten en kranten.

Al bij al was vijf dagen (woe – ma) wel het maximum voor mensen er compleet door zaten. De festivalgangers hebben zelden een idee hoeveel uren en werk de hele crew verzet om het hen zo aangenaam mogelijk te maken. Al een geluk dat we dit jaar niet zelf de afvalberg moesten opruimen.

Jul 19

Rock Zottegem 2011 Camping

Deze zomer geen gewone vakantiejob voor mij maar een reeks festicamp producties (aka op festival campings werken). De eerste in de reeks was de relatief kleine camping van Rock Zottegem. Een leuke inloper voor nieuwe mensen en om het terug gewoon te worden lange uren rond te wandelen. Al bij al om van vrijdagmiddag tot maandagnamiddag bezig te zijn is een dikke 250 euro niet slecht verdiend.

Openbaar vervoer in België is altijd een avontuur, thuis vertrokken om 9u om tegen 12-13u in Zottegem te zijn, een mens zou sneller een auto aanschaffen. Na ff zoeken de crewcamping/backstage/whatever gevonden en de tent opgezet te hebben kregen we the usual briefing en uitleg over de camping.

Rock Zottegem heeft een camping van ~1250man, vrij bescheiden tegenover een Rock Werchter of Tomorrowland. De camping ging open rond 15u en het opvullen kon beginnen! Juist door het beperkt aantal bezoekers duurde het maar een paar uur om iedereen ‘te slapen te leggen’. Gelukkig zoals altijd kregen we eten en drinken terwijl we overhaaste mensen terugfluitten en voor het opvultouw proberen te houden.

Op zich is werken op zo’n camping een rustige job, hoewel met de nachtshiften de eerste dag wel pijn kan doen (15u – 7u) tegen dat je kan gaan slapen. Gelukkig hebben mensen met een nachtshift vrij veel tijd om te slapen, in de mate het lukt om rond 7u in de ochtend te slapen (bye bye bioritme!).

Erg spectaculair was het weekend niet, met hier en daar mensen die kloegen dat er dingen uit hun tent gestolen waren. Jammer genoeg kunnen we enkel preventief patrouilleren en eventueel op heterdaad betrappen maar als het kwaad al geschied is kunnen we er niets aan doen. Het ‘boeiendste’ was een gasflesje dat ontplofte in de tent van een campingganger, die gelukkig niet in z’n tent zat op dat moment. Blijkbaar was de knal luid genoeg om mensen van de dagshift wakker te maken.

Er was blijkbaar beslist om geen vuilzakken uit te delen, en dan zie je pas dat de mens een vervuiler is, zeker als het niet aan hen is om de boel terug proper te maken. Na afloop van het festival en wanneer de meeste festivalgangers terug huiswaarts gekeerd waren, waren er enkele uurtjes nodig om met de crew van twintig mensen het terrein proper te krijgen. Na een gigantische hoop vuilzakken bijeen geraapt te hebben zat het werk er op en kon er slaap ingehaald worden.

Verrassend dat het loon binnen de week gestort was, er twee nachten nodig waren om de gemiste slaap in te halen en het weer nog minder zin had om mee te werken en blijft tegenwerken tot op vandaag. Het zal een zompige Dreamville camping worden!