Oct 17

Mercati di Torino

Piazza Della Repubblica

Piazza Della Repubblica

In tegenstelling tot België lijkt het er op dat in Torino er zo goed als dagelijks meerdere markten zijn. Dicht bij de Foyer is er bijvoorbeeld eentje op de Via San Secondo richting Corso Stati Uniti. Als je een kot zou hebben op Sponda Verde kan je terecht op Piazza Della Repubblica. Dichtbij het winkelcentrum kan je groenten, fruit, vlees, melkproducten, … kopen voor een lagere prijs dan moest je het in de lokale Dico of Lombardini Discount kopen. Wel even een waarschuwing dat die buurt niet bepaald “veilig” is in de late avond/nacht.

Verder is er op die plaats ook elke zondag de “louche” markt. Waar goederen die “van de camion gevallen” of gevonden zijn worden verkocht. Van kleren tot gsm laders, tot antiquiteiten, tot rommel, tot (deftige) (gepikte) fietsen. Als je geen gebruik wil maken van ToBike en geen zin hebt om op een overvolle bus of tram te zitten kan je hier voor een 30-40tal euro een redelijk deftige fiets aanschaffen. Let er wel op dat je een stevig slot hebt want anders kan je je fiets de volgende zondag opnieuw gaan kopen.

Gran Balôn

Gran Balôn

In het verlengde van Strada del Fortino vind je elke zaterdag de Balôn, een marktje met antiquiteiten, kleren en prullen. Ideaal voor de verzamelaars onder ons of als je een cadeautje voor het thuisfront wil kopen. Indien je iets groters wilt kan je elke tweede zondag van de maand op dezelfde plek de Gran Balôn markt vinden, twee tot drie maal zo groot.

Uiteindelijk moet je gewoon wat door Torino rondlopen, negen kansen op tien vind je wel ergens een markt aan de gang!

Internet & Cell signal

Internet & Cell signal

Verder wou ik het ook nog even hebben over het internet in de Foyer, Sponda Verde en op de PoliTO campus. Als je een internetconnectie gewoon bent die altijd werkt dan moet ik je teleurstellen indien je op kot gaat in de Foyer di Torino. Zoals je kan zien op de speedtest afbeelding is het hier belachelijk traag, daar bovenop gebeurt het vaak dat de routers het laten afweten en je om de vijf minuten connectie verliest. Voor de techneuten onder ons, 7, ja, ZEVEN, hops zijn er nodig om van je PC naar het internet te geraken, go figure. Alleen als het merendeel van de mensen niet thuis zijn geraak je met een beetje geluk aan 200 KB/s.

Op Sponda Verde, heb ik mij weten te vertellen, is het internet nog steeds niet in orde. Er was wifi belooft voor elk appartementje maar tot dusver moet iedereen in de C blok naar de zolder komen waar er enkele Ethernet poorten aanwezig zijn. Daar geraak je aan een snelheid rond de 150 tot 300 KB/s.

Het internet op de hoofdcampus van de PoliTO varieërt sterk. Op de meeste plaatsen is er b/g wifi signaal, hier en daar kan je ook n (het betere) signaal vinden (op de PoliTO site kan je een wifi coverage map vinden). Het probleem is vaak dat je de inlogpagina (zie KUL of Groep T shibboleth als je op het wifi wil) traag krijgt, in de zin van je probeert naar een pagina te gaan, die laadt gewoon niet in plaats van je de loginpage voor te schotelen.

Snelheden hier zijn sterk afhankelijk van het aantal volk dat op dezelfde access point als jou zit. Zo kan het zijn dat je in de gangen amper boven de 50 KB/s raakt. Dé plaats voor super, en dan bedoel ik ook SUPER snel internet is LABINF, op de eerste verdieping van de Citadella. Daar krijg je een wifi connectie van 130Mbps en doorvoersnelheden tot wel 11 MB/s (je leest het goed, dit is op wifi!).

Dan, het GSM netwerk, zoals gezegd in m’n vorige blogpost laat het gsm signaal soms de wensen over. Hoe het bij Wind of Vodafone (of Tre) zit weet ik niet maar deze zijn ook wel een beetje duurder.

Ten slotte, voor de Groep T’ers die gewoon zijn een “Wie is Wie” te gebruiken om email adressen van proffen op te zoeken, hier hebben ze iets gelijkaardig, de Rubrica, die kan je hier vinden.

Oct 16

Phone Carriers in Italy

In Italy you have a couple of gsm providers or carriers as you might call them. The most well known are Vodafone, TIM (Telecom Italia Mobile) and Wind. There’s also a smaller one called 3 (Tre).

I’ve opted to use TIM Young, which gives you quite a bit of stuff for free. For example, I get 1000 free texts each month to every provider (up to 300 to Tre apparently, though) and 1GB of data. If you buy an Italian sim, which costs ten euros, you can get this plan for nine euros a month. Basically you have to make sure you have at least 9 euros on your simcard because they deduce that amount every month. So the best thing you can do is just get a recharge card of 10 euros in any of the multitude of Tabbacheria’s around or, if you prefer, in an official TIM store.

When you get such a plan, make sure you ask them to change the language to English. There also is an option to activate an ‘International’ thing so texting to other European numbers costs only 15ish cents (instead of 30ish). Last but not least make sure you DISABLE the message delivery confirmation service because that costs 15 cents per text.

To check your balance you can either go to www.119.it (where you can check and modify a huge number of things concerning your TIM plan), the other option is to either call ‘40916’ or send a text to that number containing the word ‘credito’.

A friend of mine and myself sometimes have trouble with the Italian simcard though. For no apparent reason your cellphone will either reboot or say “Sim card removed” and will ask you to reboot your phone (depending on what OS you’re running). I’ve also noticed when your cell is idle, the signal seems to be dropped at some times and you will only get the signal when the screen is on or someone tries to call you or sends you a message.

Cellphone Signal

Cellphone Signal

If you’re used to having a signal all the time, welcome to Italy, where you only have a decent cellphone signal about half of the time (at least in Turin). In the end it’s not really a problem but your battery might be drained a bit faster because your phone tries harder to get a signal.

Oct 13

Una storia interessante

Volledige menu

Volledige menu

Voor we aan de toeristische dingen beginnen, even wat meer informatie over de lokale Alma’s die je in Torino hebt. Zoals eerder gezegd kostte een primo piatto + een secondo piatto + 2 broodjes + soepstengels/crackers + fruit slechts 2,5 euro voor de start van het academiejaar, tijdens het jaar kost het 3,5 euro voor dit alles (zie foto). Je kan wel je menu zelf aanpassen en samenstellen. Zo kost een primo, 2 broodjes en een stuk fruit slechts 1,78 euro. Daar heb je ook wel mee gegeten afhankelijk van wat er als primo is.

Onlangs hebben we ook een tweede, kleinere, Mensa ontdekt. Deze ligt aan de achterkant van de campus (voorbij de GM gebouwen, door de poort naar rechts) in een residentie. Deze is een pak aangenamer om te gaan eten. Doordat er minder volk binnen kan is het er ook niet zo rumoerig en het feit dat er maar één enkele wachtrij is om aan eten te komen heerst er geen chaos die je wel hebt in de grote Mensa.

Kebab @ kleine Mensa

Kebab @ Mensa

Hier hebben we de prijslijsten eens van dichterbij bekeken want je kan hier ook toffe alternatieven. Zo kan je hier elke dag als primo (1 stuk) of secondo (1 stuk en half) pizza nemen. Voor zover ik gezien heb is het elke dag ook een andere soort. Ook kan je elke maandag, woensdag en vrijdag een groot bord met kebab nemen voor de prijs van een ‘volledig menu’. Ten slotte kan je hier kiezen voor fruit óf een yoghurt potje.

Een nadeel van de kleine Mensa is dat deze pas opengaat om 12 in plaats van 11u45 en dat er als je niet bij opening gaat er vaak geen of maar weinig broodjes meer zijn. Gelukkig valt het aantal mensen die staan aan te schuiven goed mee en ben je sneller bediend dan bij de Mensa op de campus zelf.

Borgo Medievale

Borgo Medievale

Maar genoeg over het eten, voor de tourisme fans even update over twee plaatsen waar we afgelopen week een kijkje gaan nemen zijn. Zoals TripAdvisor aanraadde zijn we Borgo Medievale gaan bezoeken, een neo-middeleeuws ‘dorpje’ in Parco Del Valentino. Het gratis gedeelte is een straat met wat oude gebouwen, niet echt heel erg de moeite. Het interessantste gedeelte is waarschijnlijk de burcht en de tuin waar je een vijftal euro moet voor neertellen. Toen we onze tickets wilden kopen werd ons verteld dat je dat niet zomaar kunt bezoeken, enkel met een gids krijg je toegang. Jammer genoeg waren er enkel Italiaanse gidsen op die dag en moesten we nog anderhalf uur wachten tot de volgende ‘rondleiding’. De beslissing was dus al gauw gemaakt.

Jazz Club Torino

Jazz Club Torino

In de avond zijn we naar de ‘Jazz Club Torino’ getrokken voor een verjaardag. Het was er jamnight met gratis inkom. Daar hebben we genoten van enkele uurtjes geïmproviseerde jazz. Iedereen die een instrument mee had mocht mee komen spelen op het podium. Enkele keren per maand moet je er dus niet betalen om binnen te mogen maar er komen ook ‘bekende’ artisten spelen op sommige dagen waar de inkom tot wel 20 euro kan bedragen. Op hun (volgeboekte) kalender kijken is dus de oplossing.

Ten slotte voor de enthousiastelingen hebben we ook de locatie van het Torinese FabLab gevonden. Toeval wil dat dit lab in hetzelfde gebouw waar Arduino zit. Uit goede bron heb ik vernomen dat je daar in de vending machines naast snacks en drinks ook arduino’s kunt kiezen. Naar het schijnt zijn er ook gratis workshops in de ochtend en avond op bepaalde tijdstippen maar daar heb ik nog niets van gevonden.