Vandaag een korte recap over een regendag. Zoals de weersvoorspellingen aangaven was vandaag de dag met het slechtste weer van de hele reis. Tijd om de regenjassen boven te halen en nuttig te gebruiken (wat ikzelf niet gedaan heb waardoor het rode boekje nu een beetje het vermasacreerde boekje geworden is).

Ook nu reden we samen op de bus met de Hangzhouse (is that even a word?) Chinezen naar de bestemming van de dag, West Lake. Volgens de Chinese studenten was het regenachtige weer ideaal om de sfeer die rond het meer hangt eer aan te doen. Blijkbaar is de weg errond een dikke 15 km, Leuven centrum zou je dus bijna netjes er kunnen in plaatsen. Met een bootje konden we dan varen naar de verschillende eilandjes.

Tijdens/Voor/Na de picnic bezochten we een tempel bovenop een berg, “veel” trappen om tot op de top te geraken, maar het uitzicht was zeker de moeite waard.

Ondertussen was het al namiddag en reden we verder naar een van de bekendste winkelstraten in Hangzhou. Daar nog snel even een ocarina gekocht aan 50 yuan. Na een kleine 20 minuten hebben we het dan maar opgegeven met een groep en ons in een bar boven een winkeltje geplaceerd omdat de regen gewonweg niet te doen was. Iedereen was al doorweekt en de straat liep gewoon onderwater.

Ten slotte als laatste activiteit was er het buffet + karaoke concept ding. Grappig wel, een soort Alma maar dan met karaoke kamers, en sjieke karaoke kamers nog wel.

Nu is het sleepy time want morgen is het vroeg opstaan om de Bamboo road te gaan afwandelen, hopelijk werken de mobile berichtgeving en de foto’s bij de diary posts dan wel want nu is het een beetje zielig om lege posts te zien staan..

Regen = geen spiegelreflex = geen 1000 foto’s vandaag, dat wordt morgen ongetwijfeld goed gemaakt ;)

Grtz!

De eerste volledige dag in Hangzou begon met een deftig ontbijt. Nick zei dat hij vorig jaar nooit ergens toast gezien had, maar ook hier hadden ze er een “masjien” voor, er was zelfs een toast-dame die er voor zorgde dat die niet verbrand.

Na het ontbijt namen we de bus naar de theeplantages, samen met een aantal lokale Chinese studenten. Het socializen verliep in het begin stroef maar na een tijdje begonnen ze wat losser te worden en kon je er nog wel een leuk gesprek mee voeren. Hun “westerse” namen zijn alleszins best wel grappig en cliché: Candy, Daisy, Stella, Haddy, Jack, …

De theeplantage op zich was gigantisch, met toffe steile bergen en kleine paadjes om die op te lopen/klimmen. Met maar een uurtje zijn we niet tot boven geraakt, maar zelfs op 3/4de was het uitzicht al magnifiek.

Eenmaal terug beneden in het dorpje hebben we samen met onze Chinezen gemidagmaald, tot grote opluchting voor sommigen onder was er amper iets pikant bij.

In de namiddag was het dan tijd voor een tempel bezoek, of moet ik zeggen een 3-tal tempels met grote Bhoedda beelden, biddende Boeddisten, stokjes wierrook fikkende mensen en LED kaarsjes (seriously). Hun business model draaide naast de souvenirwinkeltjes duidelijk ook om mensen geld te laten gooien naar ongeveer alles wat er staat (beelden, een fontein, …) en te vertellen dat dat dan veel geluk zou opleveren.

Eerst nog even naar de lokale Wallmart om een picnic samen te stellen voor morgen (terwijl nog een T-shirt gekocht voor 30 yuan / 4 euro). Toen was het rush rush door de rush hour en de files naar het hotel voor het Welcome Dinner, waar we toch het een en het ander te weten gekomen zijn over de Chinezen die aan onze tafel zaten.

Terug op onze kamer even de mails checken dankzij Toon zijn travelrouter, 5 seconden laten zat er in onze hotelkamer een man of 10. Als avondactiviteit is een groot deel van de groep een massage van anderhalf uur voor 80 yuan gaan fixen terwijl wij op het gemakske in de studentenbar naast het hotel iets gaan drinken zijn.

In de bar was het duidelijk karaoke night, veel te luid en vals zingende Chinezen alom. Iedereen aan een tafel kreeg ook een bekertje met 5 dobbelstenen waarmee we tot 1u in de ochtend mee gespeeld hebben (poker, etc..).

Het zal opnieuw weer een korte nacht worden, Dieter z’n foto’s overzetten van camera naar laptop duurt toch al gauw een dik uur (denk 1000+ foto’s) en het is al door 2u.

Even nog meegeven dat Hangzou er toch een pak minder modern uitziet dan Shanghai, wat uiteraard ook te verwachten was. Maar ook hier zijn ze gretig in het claxonneren wanneer het hen binnen de 3 seconden niet aanstaat. Onze buschauffeur kan er ook wat van, en auto’s voorbijsteken via het tegenliggende rijvak is blijkbaar ook de normaalste zaak van de wereld hier. Ik vraag mij echt af hoe de praktijk rijexamens hier verlopen.

Ahja, chop sticks gebruiken begint redelijk te lukken. Alleen jammer dat ze bij de lessen Beyond Engineering de focus veel te veel op de taal gelegd hebben (terwijl de intonatie zo moeilijk en belangrijk is dat Chinezen ons toch niet verstaan) in plaats van op lokale gewoontes bij maaltijden, in de stad, in het verkeer, …

Voila, opnieuw up to date.

晚安,
Devon