Ladies and gentlemen… we’ve got him: de eerste gewonde. Gelukkig nix erg, schaafwonde aan de voet maar Jef (beter bekend als Shanghai Jef, Jozef, niet den Berghmans, …) had er precies niet al te veel last van.

Jaja, fietsen op de muur van Xi’An is niet zonder risico’s. Met gehuurde fietsen hebben we een goeie 17 kilometer gereden, een schoon toerke zoals ze zeggen. We hadden het weer wel niet helemaal mee op maandag, beetje aan het motregenen. Het was wel geen regen zoals in België maar eerder een combinatie van smog, vervuiling en waterdruppeltjes wat resulteerde in een smurrie van bruine druppels.

In de namiddag was het tijd voor het Terracotta leger, waar we een aantal opgraafplaatsen (of ‘pits’) bezocht hebben. Bijzonder mooie beelden, het detail was verbazingwekkend, tot de vingernagels toe.

Dinsdag was het dan tijd voor de bergen van Huashuan. Volgens de GPS zijn we begonnen aan de beklimming op een goeie 400 meter hoogte, toen we een aantal uur en veel, VEEL trappen later aan de top aankwamen stond er 1580 te lezen. Een dikke kilometer de hoogte in dus. We zijn dan met de kabellift terug naar beneden ‘gegleden’ in een vijftal minuten.

In de avond zijn Jef, Dieter en ik nog wat nachtfoto’s gaan maken (altijd handig met statief) terwijl voorbij wandelende Chinezen vreemd aan het kijken waren.